20 Şubat 2015 Cuma

20.02.2015 11.sayfa

Korkulu gözlerle Kemal'i beklemeye başladım. Kısa süre içinde geldiğini gördüğümde çok sevindim. Arabaya binerken hızlıca o adama baktım fakat yerinden kaybolmuştu. İçim serinlemişti kimdi o bilmiyordum beni takip ediyordu sanki. Kemal ile birlikte güzel lüks bir lokantaya gittik. Bardaklar tabaklar masanın süsleri herkes göz alıcı ve harika. Çok pahalı bir yer olduğu belliydi. Menü geldiğinde içine baktım ve hiçbirini bilmiyordum hepsi bilmediğim bir dilde değişik yemeklerdi. nazikçe menüyü kapattım ve Kemal'in tercihine güvenerek seçmesini istedim. Rezil olmak istemiyordum. Kıyafetimin bana çok yakıştığını söylemişti ahh bir bilse bu kıyafeti almak için ne kadar dert ettiğimi. Para benim için sorundu. Güzel bir akşam yemeğine benziyordu. Garson kısa süre yemeklerimizi getirdi. Değişik bir yemekti adını bile bilmediğim dilimin dönmediği bir yemekti. Tadı harika fakat her tabakta minik bir menü eklenmişti. İnsanlar demek ki bu az yemeklerden doyabiliyordu. Zenginlerin her zaman nasıl yaşadıklarına merak etmişliğim vardı. Kemal anlaşılan zengindi. Hiç maddi durumunu bilmiyordum hiç konu bile olmadı. Fakat her zaman şık ve düzenli giyinirdi. Kemal ile güzel bir sohbet etmeye başladık harika çekici bir bakışı vardı. Yemeğimiz bittikten sonra bana öyle çekici bir bakış attı ki utanmıştım. Gözlerimi kaçırmaya başladım çünkü kızarmıştım utanmaktan. Kemal'e aşık oluyordum galiba. Fakat kalbim hala Osman'ın gibiydi. Kafam karışık olsa bile zamana bıraktım. Harika bir akşam oldu benim için benimle yine görüşmek istediğini söylediğinde az düşünür gibi yapıp tabi ki olur demiştim. Lavaboya gitmek için izin alıp kalktım masadan. Aşık olduğunda karnında kelebekler uçarmış tam olarak da şuan karnımda kalbimde beynimde sanki kelebekler uçuşuyordu. Aynadan kendime baktığımda kırmızı yanaklarımı gördüğümde daha çok kızardım. Makyajımı kontrol ettikten sonra az dışarı çıktım yanaklarımın kızarıklığı soğuk havada geçmesi için. Keşke çıkmasaydım. Karşımda yine o vardı. Evet o adam vardı. Bir panik ile içeri girdim. Kemal'in yanına gidip bir şey belli etmeden oturdum. Fakat Kemal yüzümdeki paniği anladı ve sormuştu ne olduğunu. Her şeyi anlattığımda çok şaşırdı ve bir koruma gibi elimden tutup ben yanındayım her zaman dedi. O an benim için çok güzel andı. Elime tutmuştu kalbim çıkacak biriydi.. Her zaman yanımda olacak mı gerçekten bilemiyorum .. 

0 yorum:

Yorum Gönder